خنده تلخ من...

درباب اتفاقات اخیر فرودگاه جده وبرخوردمسئولان باید نگاشت الاسف روی آوردن یک جامعه به طنز، آخرین مرحله مواجهه او با یک تراژدی جمعی است. وقتی جامعه ائی به ساختن لطیفه در مورد تراژدی های اجتماع خود رو می آورد ، این بدان معنی است که دیگر امیدی به حل مشکل خود ندارد. شاید این یکی از دلائلی است که هر موضوع فاجعه بار و تراژیکی در جامعه ما به سرعت به دست مایه ساختن گونه های مختلفی از طنز و لطیفه تبدیل میشود. جالب آنکه موضوع هرچه دردناکتر و فجیعتر، لطیفه ها به همان نسبت خنده دارتر است. این کنش ناشی از ان است که جامعه بر اساس حافظه تاریخی خود از همان ابتدای رخداد هیچ امیدی به رفع و بهبود آن ندارد. بنا به عبارتی این رویکرد به معنی سرخوردگی اجتماعی است. و شاید این شعر هم در تائید همین مدعاست که : 

خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است !!!!

دانشجوی حقوق